....سجنا ولوں خط آیا۔۔۔ کیویں کھولاں دس
...کدھرےایہہ نہ لکھیا ہووےتیری میری بس

.کپڑا پھٹے تے لگے تروپا
.دل پھٹے تے کس سینا

....سچ کہواں تے بھانبڑ مچدا ے
....چھوٹ آکھیاں کُجھ نہ بچدا اے

....پیر فقیراں پچھے پجھ دے
تھک گئے لوکی کر کر سجدے

....لیا چکر مقدراں انج بُھلیا
....اسی اُجڑ گئے اوہ شاہ ہو گئے

....دل نوں لگ جان روگ تے کی کریئے
....کسی دی یاد وچ اکھیاں رون تے کی کریئے

.....سچ کہواں تے بھانبڑ مچدا ے
...چھوٹ آکھیاں کُجھ نہ بچدا اے

....چل بلھیا اوتھے چلیے جتھے رہندے اَنے
....نہ کوئی ساڈی ذات پچھانے نہ کوئی سانوں مَنے

.....مٹی دا توں، مِٹی ہونا، کاہدی بلے بلے
....اج مِٹی دے اُتے بندیا، کل مٹی دے تھلے

....مرشد جے نہ راضی ہووے
....مجرا ، ناچ ، داھمال برابر

....اک اکھ دا مول سوا لکھ بلیھا
پورا یار تولا تے کی بن سی ؟

..جنہاں دا نہ جگ تے کوئی
..اوہ وی پتر پلدے ویکھے

..دنیا راضی ہو نہیں سکدی
..بندا مکدا مک جاندا اے

بے حیائی دی سوہنی سنگت نالوں
....................تنہای دی پاکی چنگی

....عیباہ والا بندہ میں
....اندروں باروں گندا میں

....ہر خون وِچ وفا نہیں ہوندی بلھیا
...نسلاں ویکھ کے یار بنایا کر

مٹی دا توں، مِٹی ہونا، کاہدی بلے بلے
...اج مِٹی دے اُتے بندیا، کل مٹی دے تھلے

.....جے عشق کرنا گناہ اے لوکو
....میں عشق کیتا مینوں‌مار دیو

....میرا یار گیا ہے رٹھ بلھیا
..مینوں ناچ سکھا دے اٹھ بلھیا

...دکھ درد سی میرے مقدراں وچ
میں شکوہ کر کے کی کردا؟..

...برے بندے نوں میں لبن ٹریا پر برا لبہ نا کوئ
جد میں اپنے اندر چاتی پائی تے میں تو برا نا کوئی

....اک اکھ دا مول سوا لاکھ بلھیا
....پورا یار تولاں ، تے کی بن سی

چل بلھیا ہون اوتھے چلئے جتھے سارے ہون انے
نہ کوئی ساڈی ذات پہچانے تے نہ کوئی سانوں منے

....نیند نہ ویکھے بسترا ، تے بھک نہ ویکھے ماس
موت نہ ویکھے عمر نوں ، تے عشق نہ ویکھے ذات

جیہڑی تیڈے بغیر ملدی ہے اینجھی زندگی دا کیا ....کریساں میں،
میکوں اللہ ولا بنڑایا تاں تیڈی خواہش ولا کریساں میں

....‏آہٹوں کی جستجو میں گھر سے باہر آ گیا...
.جس نے دستک پر بھی دروازہ کبھی کھولا نہ تھا..

بُلھے شاہ اساں رَسے وٹےتے آپے لے لئے پھاہ
...سُولی چڑھ کے ویکھیا ساڈے کوئی نہ مُکے ساہ

....ہنر سارے نہیں آئیں گے تم کو"
....تمہیں میری ضرورت پھر پڑے گی!!

‏زِندگی، ڈھیر تَقاضوں کا بَھرم رَکھتی ہَے
......مَیں گُزَارُوں ، نہ گُزَارُوں ، یہ گُزَر جائے گِی

......نہ کر بندیا میری میری
نہ تیری نہ میری.. ....

.....نہ کر بندیا میری میری
نہ تیری نہ میری.. ....

رانجھا رانجھا” کردی ہن میں آپے رانجھا ہوئی
سدو مینوں “دہیدو رانجھا” “ہیر” نھ آکھو کوئی.. ....

علموں بس کریں او یار
اِکّو اَلف تیرے دَرکار.. ....

......دکھ درد سی میرے مقدراں وچ
میں شکوہ کر کے کی کردا؟.. ....

....زندگی میں ایسے بھی مقام آئے
نا دیا ساتھ اپنوں نے نہ غیر کام آئے

....زندگی میں بس دلوں کو جیتنے کا مقصد رکھنا
ورنہ دنیا جیت کر تو سکندر بھی خالی ہاتھ گیا تھا

اتنی خاموشیاں کیوں ہوتی ہیں تیری آغوش میں
اے قبرستان
لوگ تو اپنی جان دے کر تجھے آباد کرتے ہیں

..............ہر کوئی یار نہی ہوندا بلھیا
کدی کلیاں بہہ کے سوچ تاں سہی.....

زندگی میں بہت کچھ کھویا میں نے
کاش
...کوئی مجھے پانے کی حسرت رکھتا

عشق بلے نوں نچاوے یار تے نچنا پیندا اے
....سامنے ہووے یار تے نچنا پیندا آئے